Ondanks zijn kleine omvang, zijn relatieve belang en zijn korte geschiedenis van 300 jaar, heeft Port Louis veel te vertellen.
Port-Louis is een fascinerende plaats om te ontdekken, want het is een concentraat van alle facetten van Mauritius, alle culturen van de verschillende oorsprongen van de bevolking en de snelle evolutie daarvan in 3 eeuwen.
Aangezien het hoofdzakelijk een zakenstad is, is het er rustig vanaf 19.00 uur, maar overdag is het er vrij levendig, terwijl de indolentie van het eiland op elk moment doordringt.
Port-Louis is een plaats van contrasten en tegenstrijdigheden, een plaats waar sommigen van houden en anderen haten, charmant maar soms ook hard.
Het hangt allemaal af van ieders situatie, ervaring en manier van bezoeken.
– het is aangenaam om te bezoeken in de winter of op koelere dagen, echt oncomfortabel op warme dagen.
– Het is veilig om overdag door de straten te lopen, zolang de kledingvoorschriften worden nageleefd en uw bezittingen goed in de gaten worden gehouden.
Port-Louis is de ideale plaats om het echte dagelijkse leven van de plaatselijke bevolking te leren kennen en te ervaren en om de geschiedenis van het eiland te ontdekken.
Het beste middel hiervoor is onze routebeschrijving, die ter beschikking wordt gesteld aan onze gasten.
De belangrijkste stops zijn als volgt:
– Een bezoek aan de Aapravasi Ghat en het nieuwe museum is een goed begin, want het ligt tussen de oudste gebouwen van Port-Louis en biedt een grondig inzicht in het tweede deel van de geschiedenis van Mauritius.
– Zwervend door het oostelijk deel van het centrum, namelijk van de moslimwijken naar China Town, waar varkensworstjes op balkons te drogen worden gelegd.
– Ga even naar de Bazaar om wat plaatselijke lekkernijen te bekijken en te proeven.
– Bezoek het Fotografiemuseum, meer voor de oude foto’s dan de camera’s.
(Vraag of u de foto’s in laden mag zien).
– Eten in een traditioneel Chinees restaurant.
– De ontelbare winkeltjes volgestouwd met de meest uiteenlopende koopwaar en goederen, vaak hangend aan het plafond.
– De oude typisch Creoolse huizen, waarvan er nog maar weinig over zijn. Hetzelfde geldt voor de beter onderhouden koloniale gebouwen, zoals de Poncini winkel en het Hooggerechtshof.
– De centrale regio met inbegrip van de Place d’Armes, het theater en de kleine verharde wegen rondom.
– De energie waarmee de straatventers en andere zelfstandigen hun dag doorkomen.
– De verschillende buurten zijn voorbeelden van verschillende landen.
Ook de tijd lijkt te verschillen van plaats tot plaats en van persoon tot persoon.
Zakenlieden met haast rijden in hun luxe auto’s langs mensen die werk verrichten dat typisch is voor vroeger.
Begeerd door alle zeemachten vanwege de strategische ligging langs de route naar het Oosten, had Mauritius al eeuwen voor de eerste nederzettingen zeelieden zien aanlopen.
Het zou bedekt zijn met reuzenschildpadden, een reeds uitgestorven soort toen de Fransen in 1721 aan land gingen in het zuidoosten.
De eerste permanente vestiging in Port-Louis begon in 1735 met gouverneur Mahé de Labourdonnais, voor rekening van de Franse Oost-Indische Compagnie.
De eerste doelstellingen waren het bieden van een aanloophaven voor Franse schepen, veilig voor stormen en voor vijandelijke schepen, waar de boten konden worden gerepareerd en bijgevuld, de bemanning kon uitrusten en genezen.
Onder het Franse bewind kende Port-Louis moeilijke tijden en enkele goede periodes, vooral onder Lodewijk XVI.
Generaal Suffren schreef in een brief aan zijn vrouw: “…dit land verzacht, er zijn veel mooie vrouwen en een zeer aangename manier van leven…”.
Na de Franse revolutie emigreerde een andere klasse Fransen om het land of de commerciële mogelijkheden die de haven bood te exploiteren.
Na de overname door de Britten in 1810 ontwikkelden zij de infrastructuur voor een aangenamere, modernere en recreatieve omgeving.
Zij richtten de Mauritius Turfclub op in 1812 en het theater in 1820; beide waren de eerste in hun soort op het zuidelijk halfrond.
In het midden van de 19e eeuw was Port-Louis een belangrijke vrijhaven voor de handel in grondstoffen en luxegoederen.
Na de afschaffing werden de slaven vervangen door contractarbeiders uit India.
In vrij korte tijd landden er meer dan 200.000 in Port-Louis, waardoor de demografie veranderde en er meer infrastructuur in en rond het stadscentrum nodig was.
Port-Louis bleef bloeien ondanks de vele natuurrampen die het heeft meegemaakt, maar de herhaalde epidemieën stuurden de mensen naar de hogere/gezondere gronden.
Na de Tweede Wereldoorlog is Port-Louis nooit hersteld van de stilgevallen internationale handel.
Het bleef de administratieve en zakelijke hoofdstad, maar te dun bevolkt om zijn ziel terug te krijgen.
Neem onze
zelf-geleidde tour
