Ondanks zijn kleine omvang, zijn relatieve belang en zijn korte geschiedenis van 300 jaar, heeft Port Louis veel te vertellen.
Port-Louis is een fascinerende plaats om te ontdekken, want het is een concentraat van alle facetten van Mauritius, alle culturen van de verschillende oorsprongen van de bevolking en de snelle evolutie daarvan in 3 eeuwen.
Aangezien het hoofdzakelijk een zakenstad is, is het er rustig vanaf 19.00 uur, maar overdag is het er vrij levendig, terwijl de indolentie van het eiland op elk moment doordringt.
Port-Louis is een plaats van contrasten en tegenstrijdigheden, een plaats waar sommigen van houden en anderen haten, charmant maar soms ook hard.
Het hangt allemaal af van ieders situatie, ervaring en manier van bezoeken.
Begeerd door alle zeemachten vanwege de strategische ligging langs de route naar het Oosten, had Mauritius al eeuwen voor de eerste nederzettingen zeelieden zien aanlopen.
Het zou bedekt zijn met reuzenschildpadden, een reeds uitgestorven soort toen de Fransen in 1721 aan land gingen in het zuidoosten.
De eerste permanente vestiging in Port-Louis begon in 1735 met gouverneur Mahé de Labourdonnais, voor rekening van de Franse Oost-Indische Compagnie.
De eerste doelstellingen waren het bieden van een aanloophaven voor Franse schepen, veilig voor stormen en voor vijandelijke schepen, waar de boten konden worden gerepareerd en bijgevuld, de bemanning kon uitrusten en genezen.
Onder het Franse bewind kende Port-Louis moeilijke tijden en enkele goede periodes, vooral onder Lodewijk XVI.
Generaal Suffren schreef in een brief aan zijn vrouw: “…dit land verzacht, er zijn veel mooie vrouwen en een zeer aangename manier van leven…”.
Na de Franse revolutie emigreerde een andere klasse Fransen om het land of de commerciële mogelijkheden die de haven bood te exploiteren.
Na de overname door de Britten in 1810 ontwikkelden zij de infrastructuur voor een aangenamere, modernere en recreatieve omgeving.
Zij richtten de Mauritius Turfclub op in 1812 en het theater in 1820; beide waren de eerste in hun soort op het zuidelijk halfrond.
In het midden van de 19e eeuw was Port-Louis een belangrijke vrijhaven voor de handel in grondstoffen en luxegoederen.
Na de afschaffing werden de slaven vervangen door contractarbeiders uit India.
In vrij korte tijd landden er meer dan 200.000 in Port-Louis, waardoor de demografie veranderde en er meer infrastructuur in en rond het stadscentrum nodig was.
Port-Louis bleef bloeien ondanks de vele natuurrampen die het heeft meegemaakt, maar de herhaalde epidemieën stuurden de mensen naar de hogere/gezondere gronden.
Na de Tweede Wereldoorlog is Port-Louis nooit hersteld van de stilgevallen internationale handel.
Het bleef de administratieve en zakelijke hoofdstad, maar te dun bevolkt om zijn ziel terug te krijgen.